GGZ en weerbaarheid
Eigen regie
Veel mensen met gezondheidsklachten krijgen bedoeld en onbedoeld te maken met de GGZ. GGZ staat voor geestelijke gezondheidszorg. In Almere is vooral GGZ Centraal de Meregaard bekend. Wat ik bij contacten over mensen die met deze instelling te maken krijgen steeds tegenkom is een strijd rond eigen regie.
Is de regie bij de 'patiënt', dan voelt deze zich krachtig maar worden mensen van de instelling wat nerveus. Is de regie bij de instelling dan kan je als patiënt een speelbal worden van hun geexperimenteer en gezol met mensenlevens en therapieeën en behandelingen die NIET tot NAUWELIJKS maatwerk zijn.
GGz Centraal helpt mensen met psychische problemen opdat zij de regie over hun eigen leven kunnen houden.
Klantenbinding
Dit is echter tegenstrijdig met wat er vaak of altijd aan hun eigen handelen ten grondslag ligt. De GGZ komt op een aantal manieren aan klanten:
1. Dwang, pressie of zelfs een rechterlijk bevel;
2. Een fuik van PR van publieke opinie (gaat het niet goed met je? Ga dan in therapie!).
3. Een fuik van doorverwijzing van andere zorgverleners (er wordt flink gewerfd via scholen, politie, ziekenhuizen, enz enz).
4. Kwaliteit bieden (is erg wisselend in de praktijk en veel pappen en nathouden of dingen waarvan ze zelf nauwelijks weten wat ze eigenlijk aan het doen zijn).
Stigma
Als mensen eenmaal bij de GGZ zitten is het moeilijk er vanaf te komen. Het stigma kan mensen van de regen in de drup helpen. En verder hoor ik van veel mensen dat ze bang zijn of worden gemaakt om de GGZ te verlaten. Bedenk dat psychische / sociale problemen verschillende gradaties en vormen kennen. Voor leken vaak moeilijk te begrijpen. Bovendien werkt de journalistiek nu niet bepaald mee met een positieve beeldvorming.
Ketenpartners of sociaal domein
Juist omdat de reguliere GGZ zo innig samenwerkt met politie justitie en andere 'ketenpartners' als jeugdzorg en GGD, is het moeilijk om uit dit circuit los te komen.
Sinds 2015 is de wet veranderd. In het verleden werkten instanties erg langs elkaar heen. Dat had nadelen, want zo kon iemand bijvoorbeeld op dezelfde dag 2 afspraken op hetzelfde tijdstip krijgen en aan meerdere instanties steeds hetzelfde verhaal uit moeten leggen.
Dat is nu beter. Maar het gevaar en dat zie ik ook is dat de samenwerking zo krachtig is dat het voor instanties zelf verleidelijk is om te doen alsof de gezondheidszorg niet groter is dan de samenwerking van die ketenpartners. Dat is een foute aanname. Niet alle aandoeningen zijn begrepen, onderzocht, erkend, te onderzoeken. Soms weet men het gewoon (nog) niet!
Al dan niet bewust.
Dus er zitten soms grote gaten in hun beoordelings systeem.
Daarnaast worden en goede behandelingen die goedkoper of onbekender zijn over het hoofd gezien. En dan zie je nog dat er een grote geld gestuurde kracht aanwezig is die medische missers massaal in de doofpot doet stoppen.
Die aandoeningen waar regulier men niks mee kan, dat is nu juist mijn expertise! Dat is ook de reden dat ik juridische weerbaarheid belangrijk begin te vinden. Als gezond tegenwicht tegen deze grote industrietak in de gezondheidszorg.
Ketenpartnerinfantiliteit
In die samenwerking met verschillende ketenpartners kunnen fouten sluipen. Grote of kleine fouten. Valse beschuldigingen, aannames. Ze vergeten dat er gaten zijn. Ze verbergen medische missers van collega's. Ze zorgen het liefst dat je zo lang mogelijk niet weerbaar en gezond bent. Misschien zeggen ze dat er niet bij maar hun HANDELEN of soms juist GEBREK AAN HANDELEN is daar wel op gericht.
Dat levert verwarrende situaties op.
Communicatie daarover met mensen in hetzelfde systeem is dan afhankelijk van wie je tegenover je treft. Maar jezelf goed blijven realiseren in welk systeem je terecht bent gekomen is uiterst belangrijk.
Emoties tonen: wel of niet?
Een groot verschil tussen de reguliere manier van denken en alternatieve is dat in de alternatieve geneeskunde niemand als zwak of schuldig wordt neergezet bij het uiten of tonen van emoties. Zelf ben ik altijd blij als iemand in mijn praktijk emoties toont omdat het erkennen, voelen en laten stromen van emoties helpt het lichaam te zuiveren en gezond te maken. En net als een regenbui is het niet iets wat blijft, het gaat ook weer weg. Na regen komt zonneschijn.
Echter het reguliere geneeskundige circuit is vermengt met sociaal wenselijke en juridische processen. Dat geeft een verwarrende interactie. Onze cultuur vind ik niet gezondheidsvriendelijk. Raar maar waar. Je mag wel huilen in een stadium als Andre Hazes is overleden maar op veel andere plekken lijkt het not done en volgens sommigen reden om mensen zelfs buiten de maatschappij te stellen. Dat zijn vooral mensen op posities die misbruik maken van anderen.
Dat de maatschappij als geheel ziek is die mening deel ik o.a met psychiater Dirk de Wachter.